4e dag, Maastricht - Jalhay= 70 km zwaar klimmen!

260613, na de koffie op het terras van theatercafé Zuid gaan we richting Eijsden langs de Maas. Overigens stonden er 2 heerlijke schommelbankjes bij café Zuid (foto volgt).
Achteraf is dit onze zwaarste klimdag gebleken. Niemand van ons wil ooit nog naar Jalhay fietsen: super lange, steile hellingen omhoog, dat viel behoorlijk tegen. Diverse stukjes ben ik afgestapt en even gaan lopen. De groeten, dacht ik dan, ff lopen, ik was buiten adem dan met een behoorlijke hoge hartslag. Alhoewel je beladen fiets omhoog duwen ook niet echt lollig is, maar even niet fietsen en een andere beweging vinden je zwaar op de proef gestelde beenspieren best fijn. Stil staan is nauwelijks een optie: je koelt snel af deze zomerweek, die eigenlijk de naam zomer niet verdient: het is amper 15'C en geen zon te bekennen!!
Anderzijds het is droog en amper wind.
In Aubel zitten we buiten wat te kleumen bij een lekker tomatensoepje en ontmoeten we een enthousiast 4-tal dat wel 170 km/dag draait op de fiets hier! Nou ga je gang, ons niet gezien! Nog even een leuke wijnwinkel van Stassen bezocht (je kan er zelf flessen vullen) en verder zwoegen op de pedalen richting Jalhay.
Omdat we niet wisten of we in het B&B van vandaag met een creditkaart terecht kunnen, heeft Marij de avond tevoren de site van 'le petit Normand' bekeken. Creditkaart ok, maar op woensdag wordt er geen diner geserveerd! Bovendien las ze bij de commentaren iets over de onfris riekende, onvriendelijke eigenaresse! Op dat moment 's avonds in Maastricht konden we daar nog om lachen, maar bij de live confrontatie met dit dragonder iets minder. Ze deed zeer haar best vriendelijk te zijn, maar de toon bleef wat bits, resoluut en afgemeten! Hier wilden we zo snel mogelijk weer weg. In dorpje Jalhay zelf hadden we gelukkig nog brood en kaasjes en een fles wijn gescoord, die we op de wat armoedig ingerichte kamers met krakende houten vloeren hebben opgepeuzeld. De wijn in tandenpoets glazen erbij!!! Daarna snel onder een hete douche (moet gezegd: was prima) en doodop in een bedje van 1.40 meter gerold samen met Leny. Marianne lag inmiddels op een matras op de grond naast ons: het bijgezette bed zou zeker haar rug ruïneren!