3e dag, Genk-Maastricht, Met je fiets naar bed?!

250613, vandaag een makkie: slechts 25 km van Genk naar Maastricht en we vertrouwen blind op de Mio van Marianne, als makke kuikens fietsen we achter moeder Mio aan. We passeren de prachtige Lanaker heide en midden in dit prachtige landschap is een grote manege gevestigd en blazen we uit in het zonnetje tussen galopperende paarden. Helaas is de uitspanning nog gesloten en moeten we het doen met het water uit onze eigen bidons en de gebietste broodjes van de ontbijttafel.
Als we naar beneden suizen (10% zie ik ineens in een flits voorbij komen) passeren we wat verbaasde Belgische agenten, die daar hun honden trainen (?) Ging lekker hard, heerlijk!
Ineens wil Mio beslist het `Jaagpad`af: eerst over kinderkopjes steil naar beneden, en daarna een paar honderd meter door een haag van hoog gegroeide brandnetels. Marit heeft hier duidelijk geen trek in: is er echt geen andere weg? vraagt ze herhaaldelijk. Nee! duid ik resoluut, laat eens wat avontuur toe in je body! Doe allemaal een lange broek aan zegt Marianne die het pad wat verkend heeft, anders zitten jullie straks onder blaren. Achteraf viel het reuze mee, ook voor Marit, maar handschoenen aan doen zou ook geen overbodige luxe zijn geweest, onze handen jeuken toch wat van de voorbij flitsende brandnetels!
Aan het eind van het jaagpad zijn we plots in Maastricht, zonder verdere aanduiding, maar duidelijk herkenbaar aan de wederom eentonige rijtjeshuizen! Belgie kent met al z`n belastingontwijkers vlak aan de grens toch veel meer variatie in de huizenbouw, leuk!
Algauw het Bastionhotel gevonden, waar we met fiets en al door de ontbijtzaal naar onze kamers mogen rijden! Te gek, denk ik, met je fiets naar bed! Nou ja, handiger is het uiteraard om de ijzeren rossen in de zeer ruime gang te parkeren waar we 3 kamers hebben die `non-refundable`al in maart waren betaald.
Dan Maastricht onveilig maken: lekker shoppen! We hebben Marit in wat gezellige kleding gehezen bij Oska (een Duitse keten) en voor Marijke een snoezig zwart,uiterst soepel vallend jurkje gevonden.
Bij Ecco 3 paar dezelfde sandalen gescoord voor Marit (beige) en Marianne en ik (rood) foto volgt
Tot slot nog wat snuisterijen en lekker eten bij `les Marolles`. Het meisje dat serveert blijkt de hier studerende dochter Hannah te zijn van vrienden van Ad en Marijke uit Heemstede, grappig toch!
Tot slot koffie op het Vrijthof, alwaar er druk wordt opgebouwd voor concerten van `uzzen Dre oppe Vriethof'!(Andre Rieu dus)
Retour hotel en nog even de route van morgen naar Jalhay bekeken op de fietskaart met z`n 5-en.
Wow, dat wordt klimmen, de schrik slaat een beetje toe in de groep! wellicht zelfs 70 km omhoog,laten we maar gauw gaan slapen!
Ja maar, we willen toch ook morgen nog even koffie met de echte Limburgse vlaai genieten, voor we omhoog gaan.
Marijke roept nog: het weer krijgt morgen een 8, en met windkracht 3 in de rug, moet het vast lukken.
Oke, nu echt gaan slapen dan, trusten, wordt spannend morgen???