7e dag, slechts 3 kleine negertjes gaan naar huis

Hallo lieve lezers,
Vandaag is al weer de laatste dag van onze tocht dit jaar. Eva is gisterenavond laat door man Hapé opgehaald om vandaag bij die superbelangrijke hockeywedstrijd van haar dochter te zijn. Marijke blijft lekker in haar huisje in Molkwerum, zodat alleen Ger, Marit en ik de tocht naar huis zullen maken. Alhoewel...... Gisteravond, of eigenlijk vannacht, is tijdens het superleuke spel "Hekkie" en met een glas wijn in de hand, het plan gerezen om toch een groot deel van de terugreis per trein te maken! Valt tegen he lieve vrienden!? Vier redenen: één van ons heeft toch wel erg pijnlijke billen, we zijn die behoorlijke tegenwind toch wel een beetje zat, er moeten nog
laatste boodschappen gedaan voor het Pinksterweekend en als laatste "we ruiken de stal". Toch een beetje meimwee ?????
Na een korte maar rustige nacht (we hebben tot 02.00 uur doorgespeeld) en een heerlijk ontbijt stappen we om 09.00 uur weer op de fiets naar de boot van Stavoren naar Enkhuizen. Marijke fietst voor de gezelligheid even met ons mee. Het beloofde mooie weer laat zich jammer genoeg nog niet zien en op de boot is het zelfs koud en zwaar bewolkt! Aan boord spelen we met een net gekocht doosje dobbelstenen het verslavende spel Hekkie weer. De tijd vliegt. Marijke belt nog even om te vertellen dat zij bij terugkomst bij haar huis er helaas niet in kon: er zat ook nog een sleutel in de voordeur aan de binnenkant! Dat komt van al dat geklets! Gelukkig is de garagedeur nog open en vindt Marijke een ladder die ze aan de achterkant van het huis bij een slaapkamerraam kan zetten om zo, met veel acrobatiek, toch weer naar binnen te gaan. Blij en opgelucht belt ze ons op.
In Enkhuizen aangekomen besluiten we een route te nemen die door de dorpjes gaat omdat we die tegenwind (was niet beloofd!)op de dijken nu wel eens zat zijn. Het is heel gezellig fietsen en het wordt ook nog lekker zonnig weer. Langs de weg staan allemaal tentjes met mooie pioenrozen en heerlijke appels. Jammer dat we die niet meer kwijt kunnen op de fiets!
Toch wel met een beetje dubbel gevoel nemen we zoals afgesproken in Hoorn de trein naar Heemstede! Het fietsen ging de laatste km's eigenlijk best lekker! Maar ja afgesproken is afgesproken. De trein stopt in Haarlem; Ger en Marit stappen uit en ik ga nog door naar Heemstede. Dan nog een lekker tochtje naar Hoofddorp, waar de koffie met taart klaar staat! Wat een thuiskomst.
Eva heeft inmiddels laten weten dat de hockeywedstrijd is gewonnen, dus de ploeg van dochter Myrte is naar de hoofdklasse gepromoveerd! Van harte allemaal!
Thuis staat er 505 km op de teller; beeeeeeetje teleurstellend voor al die dagen, zeker gezien de eerste dag van 100 km, maar wat hebben we genoten van deze tocht! Veel gelachen, lekker gegeten en aardig wat witte wijn verslonden, maar vooral genoten van elkaar!
Tot volgend jaar!!!!!!

Liefs Karin